Loperspraat – Voorbeschouwing op de La Chouffe trail met Roos

Er staat dus een trail op de planning: 36 kilometer klimmen, kronkelen en kapot gaan in en rond Houffalize. Eventueel nog wat lopen ook, als dat mogelijk is. Gelukkig kan ik niet alleen rekenen op een onmisbaar veldteam dat instaat voor de supportersbeleving, verkenning en bevoorrading, maar ook op papa en Roos die samen met mij aan de start staan. Net zoals mijn ouders heb ik nu vakantie en – ondanks mijn rijkelijk gevulde agenda – kan ik dus relatief rustig toeleven naar de traildag. Omdat jullie al vaak genoeg mijn uitweidingen lezen, geef ik vandaag met heel veel plezier het woord aan Roos. We gingen samen de benen losgooien in het bos. Nadien stelde ik haar wat vragen over de aankomende trail. Op de eerste vraag volgde meteen een stilte. Mijn zogenaamde interview voelde blijkbaar aan als een mondeling examen, dat effect lijk ik soms te hebben op mensen. Na een geruststelling (dat kan ik ook) volgde een mooie uiteenzetting van Roos’ sportieve La Chouffe ervaringen en verwachtingen.

Mijn voorbereiding verliep goed. In januari begonnen we (Joke en ik) met onze tweewekelijkse trailtrainingen. Die vielen even stil door enkele klassiekers op de loopagenda (waaronder de 20 kilometer van Brussel), maar daarna heb ik mijn duurlopen kunnen hernemen. De afgelopen twee weken waren wel wat minder qua trainingsarbeid. Ik ging vier dagen naar Rock Werchter… Dat betekent bier, frieten en laat gaan slapen. Genieten van het goede leven dus. Jammer, maar ik vertrouw erop dat de basis van mijn trainingen meer dan goed zit.

Vorig jaar liep ik samen met papa de 28 kilometer in Houffalize: dat was mijn eerste trail-ervaring in de Ardennen. Ik leerde om te beginnen dat het helemaal niet erg is om te stappen. Het was voor mij een openbaring dat je zo snel of traag mag gaan als je wil, tijd doet er echt niet toe. De omgeving maakte ook echt indruk. Het parcours is gevarieerd en je loopt over verschillende soorten ondergronden, langs en door water. De La Chouffe brouwerij (in Achouffe) is trouwens echt klein, dat wist ik ook niet.

Ik heb het meeste schrik voor de pijn die de bergen mij sowieso zullen bezorgen. En ook wel een beetje dat ik achteraf teleurgesteld zal zijn in mezelf. Onderweg denk ik dan misschien eens te snel “ik stap wel” en nadien kan ik dan denken “waarom heb ik nu niet wat doorgelopen?”. Ik kijk vooral uit naar het familiale samenzijn in het weekend: samen toeleven naar de trail en nadien een La Chouffe drinken. Natuurlijk kijk ik ook uit naar de trail zelf, maar dat is een beetje dubbel omdat je ook weet dat het niet elke kilometer leuk zal zijn. Op basis van mijn tijd van vorig jaar denk ik niet dat het haalbaar is om binnen de 4 uur aan te komen, al zou het leuk zijn als dat wel lukt. Ik ga volop voor de ervaring!

Ik heb één paar trailschoenen, dus ik twijfel niet over mijn schoenkeuze. Mijn spiksplinternieuwe Garmin Forerunner 235 gaat ook mee, samen met mijn nieuwe compressie tubes. Mijn Stance pet is een vaste waarde, net zoals de korte tight waar ik al mijn belangrijke wedstrijden mee liep. Ik twijfel nog of ik een T-shirt of singlet zal dragen. De voorspelde temperatuur is 20 graden, maar ik ben bang dat de riemen van mijn rugzak zullen snijden als ik een singlet draag. De avond voor de race eet ik iets pasta-achtig en drink ik (helaas) geen alcohol. Mijn pre-race ontbijt bestaat altijd uit witte boterhammen met kaas, wat peperkoek en een banaan: mijn persoonlijke succesrecept. Na afloop van de race drink ik eerst een chocomelk (een echte van Cecemel) en eet ik een Clif bar. Een La Chouffe volgt dan als ik me heb gedoucht. Ik hoop eigenlijk ook dat Marike iets zelfgebakken zal meenemen (HINT!) om nadien nog van te eten als we onderuit gezakt naar de Tour kijken. ’s Avonds gaan we altijd eten bij de pizzeria en kan er zeker ook een glaasje rosé van af.

Houffalize, we komen eraan!