Loperspraat – Klein geluk #1

Geluk biedt zich aan in vele gedaantes. Soms hoor je het van mijlenver naderen en komt het alles overweldigend met luide trom langs de voordeur naar binnen gedenderd. Veelal zit het ergens verstopt in een klein hoekje waar je er door de haast vaak over kijkt. Of je vindt het in een eenvoudig gebaar dat je eerst niet had opgemerkt. Dat geldt ook voor lopersgeluk. Er zijn de Grote Momenten waar je naartoe leeft en waardoor je dagen op wolkjes kan lopen (vaak wel wat strammer dan je zou willen). Nadat de euforie van de prestatie is gaan liggen, besef je dan dat het juist de kleine dingen zijn die de ervaring memorabel maken. Ik liep vandaag in de sneeuw en mijn gelukscurve kende vele piekjes. Hier volgt een opsomming van de kleine geluksmomenten die ik als loper zoal beleef.

in de sneeuw lopen en het gekraak horen bij elke pas die je zet
in de sneeuw lopen en het eerste spoor kunnen maken of een dierenspoor volgen
over of in waterplassen of ijs springen
bekenden die mijn pad kruisen enthousiast begroeten
onbekende lopers die mijn pad kruisen samenzwerend toeknikken (wij begrijpen elkaar) waardoor je het idee krijgt deel uit te maken van één grote geheime loopclub
onbekende lopers die ondertussen al zo vaak mijn pad hebben gekruist enthousiast begroeten alsof het bekenden zijn
op vrijdag na school gaan lopen om de week te vieren en het weekend een kickstart te geven
koeien die me aanstaren terwijl ik hen al lopend en zingend passeer
reeën die jaloersmakend elegant door het bos dartelen en springen
katten die je verontwaardigd aankijken omdat je hen durft aan te kijken
de dagelijkse routine van katten uit de buurt kunnen doorgronden
’s ochtends gaan lopen en het idee hebben dat je een stap voor hebt op zowat iedereen omdat je de wereld ziet ontwaken
’s ochtends gaan lopen en schaamteloos binnen gluren om te zien hoe er gezwegen wordt aan de ontbijttafel
een stoplicht dat op groen springt als je net in een goede flow zit
een stoplicht dat op rood springt als je net toe bent aan een adempauze
impulsief beslissen om een onbekend weggetje in te slaan dat dan toevallig heel goed uitpakt
een plaats ontdekken die aanvoelt als vakantie, maar eigenlijk heel dicht bij huis is
met wat kou op het lijf en een kap over je hoofd vertrekken en dan na 1,5 kilometer vaststellen dat de innerlijke thermostaat is aangeslagen en het grote zweten kan beginnen
de opluchting en het stiekeme van een heel noodzakelijke plaspauze
mijn Stance kousen die altijd perfect zijn voor elk weer, elke uitdaging en passen bij elke outfit
voor de eerste keer lopen met nieuwe schoenen die je het gevoel geven dat je zelf niets meer hoeft te doen
met lichte tegenzin vertrekken en dan onverwacht heel vlot kunnen lopen
met lichte tegenzin en zware benen vertrekken om dan heel hard te genieten van het buiten zijn
met lichte tegenzin vertrekken en omdat het dan eigenlijk zo plezant is steeds een extra lusje maken
met lichte tegenzin vertrekken en dan nog zoveel energie hebben als je thuis bent dat je er nog een hele work-out achteraan gooit
voelen dat je batterijen steeds meer opladen hoe langer je onderweg bent
denken dat het bos alleen van mij is
denken aan een mooi loopmoment dat echt gebeurd is of iets dat nog staat te gebeuren en daar kippenvel van krijgen
Dog Days Are Over van (hoe kan het ook anders) Florence dat altijd het juiste lied op het juiste moment is: happiness hit her like a train on a track
de zon die onverwacht doorbreekt waardoor het lijkt alsof die ene straal juist op jouw gezicht geprojecteerd wordt
de seizoenen zien veranderen in het bos en dat plots overal voelen
de geur in het bos nadat het geregend heeft
plots zoveel ideeën krijgen voor een project dat je als je thuis komt meteen alles moet opschrijven
nadenken over wat je gaat eten als je thuis bent
een chocomelk (soja) drinken als je thuis bent terwijl je nog aan het nazweten bent