De race – Great Breweries marathon – juni 2017

• De cijfers: marathon nr. 6, gefinisht in 3:27:53 – goed voor een 2e plaats
• De voorbereiding: ik kon nog teren op mijn vorm van de Paris marathon
• De race: met 30 graden was het veel te warm en ook wel een beetje saai
• De herinnering: mijn podiumplaats en de kennismaking met Tripel Karmeliet

Wat vooraf ging
In april liep ik de marathon van Parijs. 10 weken later stond deze marathon op het menu, een tussendoortje zeg maar. Het zat namelijk zo: december 2016 was op meerdere vlakken een donkere maand. Op een avond kreeg ik de aankondiging van dit evenement in mijn mailbox. Ik had mooie herinneringen aan de 25 km wedstrijd die ik er in juni liep. Andere mensen vliegen op zulke momenten misschien in de drank of boeken een reis naar een exotische bestemming. Ik schreef mij impulsief in voor de marathon (wel een biermarathon). Het idee was om er in Parijs helemaal voor te gaan en de Great Breweries marathon puur voor het plezier te lopen. 10 weken recuperatietijd zou volstaan. Bovendien zou ik dan trager kunnen lopen en bewust een einde maken aan steeds snellere marathons lopen. Een winwin-situatie dus. In mijn hoofd zou het echt één groot loopfeest van begin tot einde zijn.
Helaas stond ik ook nu weer gehavend aan de start. Net zoals in april was ik tegen de grond gegaan in het bos, zo’n 5 dagen voor de marathon. Ik was aan een lage snelheid gevallen, maar wel op een venijnig kiezelweggetje. Behoorlijke schaafwonden op mijn linkerscheenbeen en -knie waren het resultaat. Weer wat krassen op de carrosserie erbij dus. Schoonheidsprijzen zal ik nooit winnen met die benen. Een marathonprijs blijkbaar wel.

Vlak voor de start
De startzone ligt aan de Duvel-brouwerij in Puurs. Met ruim 800 deelnemers is dit een eerder kleine marathon die bovendien nog redelijk dicht bij mijn voordeur vertrekt. Ik ben nog nooit zo ontspannen geweest voor een marathonstart. Er hangt een heel gemoedelijke sfeer aan de brouwerij. Je kan stressloos wachten tot het startschot klinkt omdat je nergens moet aanschuiven en niet abnormaal vroeg in het startvak moet gaan staan om een goede plaats te bemachtigen. Het enige wat me wat angst inboezemde, was de temperatuur die volgens de voorspellingen tot boven de 30 graden zou stijgen. Je moet geen kenner zijn om te beseffen dat dat eigenlijk veel te warm is om uren te lopen. Geen zotte dingen doen, petje op en zonnecrème smeren was dus de boodschap.

De race
De Great Breweries marathon loopt door drie provincies en drie brouwerijen. Ik vertrok om 9u15 vol goede moed richting Londerzeel. Een stadsmarathon heeft doorgaans een indrukwekkende start met boeiende eerste kilometers. 10 weken geleden liep ik over de Champs-Elysées, nu door een woonwijk in Breendonk. Op zondagochtend zitten de meeste mensen pistolets te eten in familiale kring (begrijpelijk). Er was dan ook niet veel animo langs het parcours. Gelukkig is het wel een heel groene streek en heeft het parcours ook enkele off-road stroken. Die lopen niet snel, maar bieden wel een welkome afwisseling. Rond kilometer 10 kwam ik aan bij de brouwerij van Palm in Steenhuffel. Ik liep de oprit van de brouwerij op met langs weerszijden de kenmerkende Palmpaarden die daar staan te grazen, om dan letterlijk door de brouwerij te lopen. Toen volgde een heel lang saai stuk, waar ik helemaal alleen liep.

Ik hoor jullie al denken: waren haar trouwe supporters er dan niet? Natuurlijk wel! Mijn persoonlijk assistentieteam op de fiets, bestaande uit mijn mama en zus Marike. Ik was heel blij toen ik nog eens een mens zag na ruim een uur lopen. Het fijne aan een kleinere marathon is dat zij veel stukken met mij konden mee fietsen. Afleiding is goud waard. Door de warmte en de kleine massa was ik niet overdreven snel gestart en liep ik op schema voor een tijd onder de 3u30. Warm of niet, ik zou dit wel kunnen vasthouden. Na het halfway point kwam een schaduwrijk stuk door het bos. Een verademing! Ondertussen wist ik ook dat ik als tweede vrouw in de wedstrijd liep en dat nummer 3 me niet op de hielen zat. De derde brouwerij die ik mocht bezoeken, was die van Bosteels in Buggenhout rond kilometer 26. Ik had hier veel van verwacht, maar het is een bijzonder kleine brouwerij, waar ik dus net zo snel weer uitliep als ik erin was gelopen. Van de laatste 12 kilometer herinner ik me vooral dat het warm was en stoffig op de veldweggetjes. Het was zwaar, maar ik kon mijn tempo wel aanhouden. Ik prijsde me erg gelukkig dat mijn team tot bijna op het einde kon mee fietsen. De aankomst kwam dan ook niets te vroeg: na het betere bochtenwerk in en rond de Duvel-brouwerij liep ik als tweede vrouw over de finish in 3:27:53. Nog altijd een heel snelle tijd voor een marathon in tropische temperaturen. Ik was bovendien in mijn missie geslaagd om mijn record niet te verbeteren. In vergelijking met Parijs voelde ik dan ook geen greintje teleurstelling.

Het nadeel van in de prijzen vallen, is dat je moet wachten op de podiumceremonie. Het voordeel is dus dat je een prijs krijgt. Ik werd gelauwerd met een prachtige (ahum) glazen troffee, een boeket bloemen en het mooiste van al: vier flesjes Tripel Karmeliet met bijhorend glas. Samen met het degustatiepakket dat elke deelnemer krijgt, ging ik dus met een behoorlijke buit naar huis.

De conclusie
De Great Breweries marathon of 25 km is een heel gezellige wedstrijd. Een ideale marathon voor lopers die juist niet van de grote drukte houden. Het parcours is zo nu en dan letterlijk hobbelig, maar wel groen. Een marathon in juni betekent sowieso te warm weer om te lopen. Je moet dan ook geen toptijd verwachten. Door de brouwerijen lopen is een belevenis. De organisatie plaatst ook informatieve en ludieke borden met biergerelateerde spreuken langs het parcours. Zo wordt er bijvoorbeeld aangeduid wanneer je langs de rijpende hop voor het Palm-bier loopt. En wie wordt er nu niet vrolijk van: A run is like a beer, I’m much happier after I’ve had one? Je kan het parcours ook al wandelend afleggen en krijgt dan de kans om op enkele bevoorradingsposten bieren te degusteren. Kortom een mooie promotie voor onze Belgische bieren!

Enkele weetjes

• Roos liep die dag de 25 km wedstrijd. Ze finishte in een knappe 2:10. Op voorhand had ze echter weinig vertrouwen in haar eigen kunnen: Ik maak me meer zorgen om mijn eigen wedstrijd dan om jouw marathon.
• Marike is op een gegeven moment ruim een kilometer terug gefietst naar een bevoorradingspost om nog een beker water voor mij te halen. Mijn mama vond toen dat ze wel erg lang weg bleef en sprak de dramatische woorden We zijn haar kwijt!
• Uiteindelijk is Marike wel gewoon met die beker tot bij ons geraakt, maar toen moesten we net over een hobbelige veldweg. Al haar moeite ten spijt bleef er na dat weggetje dus niet veel water in de beker over. Toch bedankt, zusje!
• Tijdens de laatste kilometers stak ik een grote, atletisch gebouwde man voorbij. Volgens Marike mompelde die Sterk toen hij mij zag passeren.
• Dankzij dit evenement leerde ik de fenomenale Tripel Karmeliet kennen. De brouwerij viel dan misschien een beetje tegen, maar dit is echt een Belgische delicatesse! Omdat dit mijn podiumprijs was, waan ik mezelf nog steeds een beetje de ambassadrice van dat bier. Ik word hiervoor tot op heden niet gesponsord.