Het moment – Terug naar school

Jawel, jawel: het is zo ver, een kakelvers schooljaar staat voor de deur! De onvermijdelijke zenuwen gieren door mijn lijf. Vannacht deed ik geen oog dicht door de adrenaline. Ik heb de neiging om elke zin af te sluiten met een uitroepteken. Ik moet mezelf zowel oppeppen als intomen. Yes, deze leerkracht is er klaar voor (doe rustig, geen uitroepteken). Tijdens de lockdown vertelde ik al waarom ik school miste. Als ik dat lees besef ik weer hoe erg het was om afgesneden te zijn van mijn leerlingen. Elk voor zich thuis zitten en dan maar proberen de klassfeer erin te houden. Ik kijk er reikhalzend naar uit om weer neuzen, monden en kinnen te zien in de klas. Om ’s middags te sporten met leerlingen en collega’s. Om samen aan die boekenkast te staan. In schooljaar 2021-2022 moet de klastijd weer zegevieren.

De aftrap van een nieuw schooljaar genereert een stroom aan meningen. Het onderwijs is namelijk gemeengoed: iedereen mag en moet er een mening over hebben. Of dat nu gaat over de lengte van de schoolvakantie (te lang), de jeugd van tegenwoordig (te soft) of de loopbaan van een leraar (te vlak). Laten we het positief opvatten en concluderen dat we met z’n allen bekommerd zijn om ons onderwijs. Terecht, de ene uitdaging na de andere wordt op het onderwijsbastion afgevuurd en dat lerarentekort lost zichzelf niet op. Laat je niks wijsmaken, eigenlijk is het heel simpel. Je wordt leraar omdat je heel graag voor een klas wil staan om jongeren iets bij te leren, hen te coachen en te inspireren. Je wordt een goede leraar als je de kans krijgt om jezelf daarin te ontwikkelen dankzij een positief werkklimaat en een school waar je er niet alleen voor staat. Voilà.

Ik wens jullie allemaal een waanzinnige 1e september!