Het moment – Welkom kleine Emil!

Dinsdag 22 februari 2022 werd Emil geboren. Het babybroertje voor Leah stelde ons geduld op de proef, begrijpelijk, want als je de kans krijgt om geboren te worden op 22.02.2022 dan grijp je die natuurlijk. Marike en Peter werden dus ouders van een zoon. Mama en papa kregen er een vierde kleinkind bij, Roos werd voor het eerst meter en Nonkel Seppe kreeg er een neefje bij. Mijn zus die een kind krijgt, ik vond het ook deze keer best een ingrijpende gebeurtenis. Al een paar weken zat ik ermee in mijn hoofd: hoe ze weer voor die bevalling stond en alle spanning die daarbij hoort, dat ze pijn zou hebben en heel wat zou moeten doorstaan. Over intens gesproken. Ik voelde in de eerste plaats dan ook vooral opluchting toen ik ’s middags het verlossende telefoontje kreeg dat Emil geboren was en dat hij en z’n moeder het goed stelden. Ik was weer apetrots op die zus van mij. Omdat ze een kind op de wereld zette, maar ook omdat zij en Peter zo’n liefdevolle ouders zijn.

In tegenstelling tot de geboorte van Leah konden Roos en ik ons kersverse neefje niet in het ziekenhuis bezoeken. Toch wel jammer omdat we gewoon zo snel mogelijk officieel kennis wilden maken met hem, maar vooral omdat we onze zus eens goed wilde vastpakken. Donderdagavond kon dat gelukkig wel. Emil lag vredig te slapen. Een verse baby slaagt er moeiteloos in om de schattigheidsverwachtingen te overtreffen. Een ineengedoken bolletje dat zich wat leek te verstoppen in zijn streepjespak. Alsof hij zich nog een beetje in die warme baarmoeder waande. Een hoopje geluk met de snoezigste voetjes en handjes ooit. Ik had de eer en het genoegen om hem in mijn armen te mogen nemen en ik kan jullie zeggen dat ik het nu al een topkereltje vind. Hij heeft iets heel aandoenlijk over zich. Elke baby is schattig, maar Emil is vooral ook helemaal zichzelf. En Leah? Die vindt het prima om grote zus te zijn.

Emil is dus het petekind van Roos. In het meterschap moet je de lat hoog durven leggen. Roos naaide een collectie babypakjes en toebehoren bijeen waar ze bij Petit Bateau jaloers op zullen zijn. Met momenten was dat hard labeur in de avonduren. Wat een toewijding en vakmanschap! Ze was ook verantwoordelijk voor het concept van de kraamcadeautjes (doopsuiker, zo u wil, al dekt die term niet echt de lading). Meetje is helemaal mee met haar tijd. Het assortiment bestaat uit gedroogde bloemen, gouden beesten met een pakketje zoet op hun rug en botanische ritstasjes. De tasjes mocht ik maken, met hulp van en onder het toeziend oog van Roos, volgens mijn eigen klassieke recept. We kozen een canvasstof met winters tafereel die (toevallig) perfect leek te matchen bij het geboortekaartje en de gouden accenten.

Het babygeluk van Emil staat in schril contrast met de snoeiharde actualiteit van deze week. 2000 kilometer verder zijn mensen op de vlucht, worden gezinnen uit elkaar getrokken en bommen gedropt alsof oorlog een spelletje Stratego is. Ook dat nieuws liet ons niet onberoerd. Het doet je eens zoveel beseffen wat een veilige thuishaven waard is en hoe je voor je familie door het vuur zou gaan. Ik speel een bijrol in het leven van mijn neefjes en nichtjes, maar toch voel ik die oerdrang om hen tegen elk gevaar denkbaar te willen beschermen. De wereld is bij deze gewaarschuwd. Ondertussen biedt Emil de ideale afleiding. Ik kan niet wachten om hem steeds beter te leren kennen. Dit mannetje gaat ons nog heel lang kunnen vertederen en charmeren. Gewoon door eens met zijn handjes te bewegen of voorzichtig zijn ogen open te doen. Doe hem dat maar eens na. Welkom in de familie, liefste Emil.