Het gerief – Nog meer tassen!

Als ik in een andere stad ben, kijk ik anders om me heen waardoor er extra veel creatieve ideeën in mijn hoofd borrelen. Bovendien wil ik graag een herinnering aan die reis blijvend in huis hebben. Een lichtgevende Eiffel-toren is mijn ding zo niet. Ik maak graag iets dat geïnspireerd is op wat ik daar heb gezien. Na mijn Parijs-trip vorige maand maakte ik bijvoorbeeld met jeansresten en enkele oude T-shirts een heleboel nieuwe kussens voor in mijn zetel. In de vakantie heb ik meer tijd voor allerhande creatieve projecten. Mijn lijstjes hebben nogal de neiging om stevig uit te dijen omdat uit het ene idee het andere ontstaat en dat kan lang blijven doorgaan. Om orde op zaken te stellen in die creatieve chaos is één van mijn favoriete bezigheden mijn hobbykamer (ja, ik ben zo’n gelukzak) wat op te rommelen en te herorganiseren: in één klap meditatie, mindfulness en retraite.

Op creatief gebied hield ik me in juli vooral bezig met de komst van mijn metekindje, die nu echt elk moment geboren kan worden. Ik naaide heel wat babygerief en ook de doopsuiker, momenteel nog top secret. Voor mezelf maakte ik wat kleding voor ik naar Parijs vertrok. Een zebrashort onder andere omdat zebra gewoon altijd goed is. Wat ook op de planning stond, was een uitbreiding van mijn Flat White tassencollectie. Zoals ik hier vertelde is Flat White de naam van mijn eigen geheel unieke en eigenwijze collectie kledingstukken en tassen. De Flat White stijl wordt gekenmerkt door een sober kleurenpalet, aangevuld met een een stoere dierenprint, een subtiel glittertje, grafisch design, marmer of streepjes. Heel veel streepjes, want streepjes zijn altijd goed. Flat White is kortom no-nonsense chique met een apart detail. Trendy dat niet te veel opvalt. Of zoiets.

Nog meer tassen dus omdat ik dat heel graag maak en een mens kan echt niet genoeg tassen hebben. Voor elke gelegenheid is er de juiste tas: hou dat in je achterhoofd. De denim leopard look van de vorige Flat White collectie ben ik nog lang niet beu gezien. Gelukkig maar, want die is alom vertegenwoordigd rondom mij. Voor het najaar ging ik verder op een wit-zwart jasje met koperen ritsen en een gemarmerde trui die ik in mei maakte. De nieuwe stof die alles fijntjes samenbrengt is de diagonals uit de nieuwste collectie van See You At Six, een prachtige canvasstof met zwarte diagonale lijnen en als tegengewicht een koperstreep met glittertje. Ik combineerde met een stevige donkere denim. Voor de voering koos ik een stijlvolle wit-zwart gestreepte stof met paard en ruiter, die enkele jaren geleden blijkbaar gebruikt werd in een collectie van Scapa.

Als opwarmertje maakte ik nieuwe uitvoeringen van succesrecepten: tassen Mathilde en de kleine Maurice uit Mijn Tas 2. Ik maakte die intussen al heel vaak om cadeau te geven en ik scoorde er altijd mee. Als markant detail nam ik een gokje en ging ik voor zwarte franjes uit suède. Helemaal Flat White en voor mij ook helemaal geslaagd.

Een nieuwkomer in de tassencollectie is de Trixie Trail tas. Ik maakte die een eerste keer voor Marike, die ik te hulp schoot bij ernstige handtasproblemen: Trixie was de oplossing. Het patroon is van de hand van blogster Fynn, alias Nathalie, één van de auteurs van Mijn Tas. Je hebt keuze uit tal van opties om de tas af te werken. Dankzij de uitgebreide werkbeschrijving is dit patroon zeker ook geschikt voor naaileken in tassenland. Mijn exemplaar maakte ik 10 cm korter zodat het een grote handtas zou zijn waar je ook een boek en ander levensnoodzakelijk gerief in kwijt kan. Binnenin de tas deed ik mijn eigen ding met zakjes zodat er wel orde kan heersen. Ik ben wederom erg tevreden met het eindresultaat. De tassenband geeft de tas een sportieve uitstraling, de franjes zorgen voor strakke elegantie.

Tot slot waagde ik me ook aan de modetrend van 2019, zoals alle trends terug van nooit echt weggeweest: het heuptasje. Ik zag het me niet meteen dragen, tot Sofie van WISJ Designs het Faye en Frankie patroon lanceerde en er zoveel originele exemplaren online verschenen. Ik zwichtte dus en koos voor Faye, de vrouwelijkere versie van het klassieke heuptasje dat je als een echte hipster over je schouder kan dragen.

Het tasje zit vernuftig in elkaar en dankzij de uitgebreide werkbeschrijving met foto’s is elke stap van het maakproces duidelijk.  Ik moet wel toegeven dat Faye ter wereld brengen flink zweten en zwoegen was. De voor- en achterkant van zowel buitenstof als voering bestaat uit vier ronde hoeken die je langs een lange strook (met rits) moet naaien. 4 hoeken maal 4 stukken stof: dat is 16x prulplezier dat er niet makkelijker op wordt naarmate het tasje verder in elkaar zit. Het eindresultaat maakt al dat gepruts ruimschoots goed: praktisch, strak en hip. Wellicht waag ik me binnenkort ook eens aan een Frankie.

Ik hou er van als dingen bij elkaar passen, als het kleinste detail klopt. Zonder het te beseffen, bleek mijn zebrashort ook helemaal assorti te zijn met mijn tassen en met de berk, de zebraboom van het bos. Het mooie van mijn Flat White collectie is dat ik geen moeite moet doen om dingen te laten kloppen. Mijn vier nieuwe tassen zullen zeker dienen om nieuw herinneringen in te bewaren en vooral altijd en overal veel te veel spullen mee te kunnen slepen.

Ik kocht de stof van See You At Six, mijn ritsen en de meeste fournituren bij LanaLotta: de place to be voor creatievelingen. De donkere denim komt van Pauli, enkele fournituren komen van bij Veritas.

Het boek Mijn tas 2 is nog steeds te koop. Het patroon van de Trixie Trail tas kocht ik bij LanaLotta. Het patroon voor Faye (en Frankie) kan je kopen via de website van WISJ.

Het jasje is gemaakt uit een jacquard volgens het patroon van de Berlin Beat uit Urban Style, het boek van blogster Eva. De sweater is de Stockholm Style uit datzelfde boek, gemaakt uit de marmerprint van About Blue Fabrics.